Een fototrip naar Helgoland voor zeehonden

Hartstikke leuk; een fototrip naar Helgoland. Mijn reis begon op zondag 30 november. Toen ben ik rond 1 uur in de auto gestapt om naar Cuxhaven te rijden waar ik in een fijn hotel verbleef. Zo eind van de middag kwam ik aan, heb ik lekker gegeten bij een haardvuurtje en ben ik vroeg naar bed gegaan. Maandag 1 december zouden we met de boot van 10:30 uur en het is 2,5 uur varen.

Deze vaartocht was in één woord; afschuwelijk! Het begon vrij goed, maar toen ik even buiten ging staan voor wat frisse lucht stonden er kotsende mensen, rokende mensen; alles stond bij elkaar op het dek en de golven waren bizar hoog. Maar we hebben het overleefd en kwamen gelukkig rond een uurtje of 1 aan bij Helgoland. Een super schattig Duits eilandje.

We gingen alvast even gluren, met alleen een telefoon op zak!

Die middag gingen we even rustig bijkomen, met een lunch en een wandeling langs de stranden waar het echt vol lag met zeehonden en zeehondenpups! Heel verstandig zonder camera, want stress hadden we genoeg gehad op de boot. Lekker koud windje erbij, aan de wandel en volop praten over van alles en nog wat. ’s Avonds gingen we gezellig uit eten, vlakbij het hotelletje waar we tot en met vrijdag zouden verblijven. Uiteindelijk lekker vroeg op bed gegaan, ik was gewoon kapot van de reis. 

Dinsdagochtend gingen we na het ontbijt met een bootje binnen 3 minuten naar de Helgoland Düne. Geweldige ervaring om eigenlijk met een klein en hoog bootje zo naar het eiland te gaan. Je kunt denken het is Deens, het was Engels en is nu Duits. Al ligt het dichter bij Denemarken. Er is heel veel over te vertellen, maar we komen uiteindelijk voor de zeehonden.

Gelukkig zijn er overal hekken geplaatst, zodat je niet te dicht bij de zeehonden kunt komen. Echter, sommige zeehonden hebben daar volledig schijt aan en baren gewoon hun kind waar ze maar willen. Bij de speeltuin, tussen de huisjes, het boeit ze niet altijd. 

Dit moet je uiteraard respecteren en helaas was dat bij sommige mensen ver te zoeken. Met een enorme toeter-lens bijna in het gezicht van moeders, dat is gewoon hartstikke dom en slecht. Je moet de beesten niet teveel storen. Onze groep heeft zich er gelukkig heel fijn aan gehouden en Jeffrey van Nature Talks - de organisatie die deze trip regelt - waarschuwt ons ook op een fijne manier. Hij kan overal over vertellen en zijn vriendin - de zeehondenexpert - kon daar ook feilloos over vertellen. Super fijn en echt hartstikke gezellig!

Op dinsdag heb ik heerlijke foto’s gemaakt, lekker close-up met de Nikkor 200-500mm f/5.6 en de Nikkor 70-200mm f/2.8. Wat een geweldige lenzen zijn dit toch!

Woensdag gingen we weer lekker ontbijten en weer naar de Düne met het bootje. We hebben de hele dag lekker rondgelopen en uiteindelijk zijn we met een klein groepje wat eerder terug gevaren. Ik was moe, ik ging languit op mijn plaat tussen de bosjes. Gelukkig heeft mijn camera het overleefd en mijn 70-200mm f/2.8 lens ook! Blauw plekje, maar het valt mee. Gelukkig had ik mijn - welke ik ga verkopen - Nikon D750 en de 200-500mm gewoon in mijn tas op mijn rug. 

Ik heb geweldige foto’s geschoten die dag! Toen lekker terug naar het hotel en even bekomen. ’s Avonds gingen we weer heerlijk uit eten en we hebben zo gezellig gekletst met elkaar. Ik ben even rustig wat gaan winkelen en heb foto’s bekeken en bewerkt op mijn hotelkamer. 

Donderdag was er ’s ochtends toch wel wat regen en Jeffrey wilde ons graag de andere kant van het eiland laten zien met de lift. Dus na het ontbijt gingen we naar boven en het uitzicht was bizar mooi! Prachtig! De rode stenen, de visnetten ertussen, enorm indrukwekkend. Helaas heeft dit ook een keerzijde; stukken visnet die de Jan van Gent vogels gebruikt hebben voor hun nesten.

Deze slingeren dus gewoon buiten rond. Sommige vogels raken erin verstikt en hangen er nu dood aan vast. Het is een extra stukje besef over rondslingerend afval en de gevolgen ervan. 

’s Middags zijn we nog even een paar uren naar de Düne geweest en hebben we nog wat leuke foto’s gemaakt van de zeehonden. Inmiddels loopt deze dag langzaam tot zijn einde, en daarmee ook deze fantastische reis! Ik ben nog nooit op een dergelijke groepsreis geweest en geef af en toe zelf een workshop of een masterclass fotografie. 

Dit was mijn allereerste keer en wat ik hier heb geleerd? Dankzij Jeffrey - die bizar goed kan fotograferen over heel de wereld - maak ik mijn foto’s nu veel beter in mijn camera. Ik zoek veel meer een prachtige setting en de juiste belichting - ietwat overbelicht - zodat ik de foto’s… bijna niet meer hoef na te bewerken! Al mijn foto’s van deze vakantie komen vrijwel zo uit het toestel, dat is echt bizar! 

Ik weet technisch heel veel van fotografie, met name dierenfotografie, maar dat dit zo kon is toch een beetje nieuw voor mij. Hoewel bewerking bij het fotograferen hoort, begrijp me niet verkeerd, kan dat in een stuk mindere mate als je zelf nog beter let op de hoek waar vandaan je fotografeert en je instellingen. Ik ben weer een beetje wakker geworden. Daarnaast heeft Jeffrey ook laten zien dat inderdaad ooghoogte ook ECHT ooghoogte moet zijn. Geen uitzonderingen, voor een mooi portret. 

Morgen komt deze fantastische leuke fotoreis ten einde en keren we weer rustig aan richting huis. Ik ben benieuwd of ik morgen nog een foto maak zoals ik dat in mijn hoofd heb, of heb ik er al aan voldaan? Ik weet het nog niet helemaal…