Reeën spotten in het Leeuwarder Bos

Op zaterdagochtend rond 7 uur ben ik uit bed gestapt en met mijn vriend en camera naar het Leeuwarder Bos gereden. Ik heb altijd al eens reeën willen fotograferen, maar het kwam er alsmaar niet van. Een kennis van ons woont in de buurt van het Leeuwarder Bos en zij heeft inmiddels haar tuin praktisch moeten barricaderen met een heel hekwerk, om de planten te beschermen tegen de vraatzucht van reeën. 's Ochtends al fietsend in de buurt klimmen ze nog net niet bij haar in de fietstas, dus ik dacht: daar kan ik zeker weten reeën vinden!

We wilden bij Snakkerburen het Leeuwarder Bos in gaan, daar is een klein parkeerplaatsje waar je meteen vanaf drie verschillende kanten het bos in kunt lopen. We reden op het laatste stukje asfalt en daar stak de eerste ree al over. Die was dus onderweg naar de planten van die kennis, verwacht ik zo. Ik ben uitgestapt en kon gelijk een paar foto's maken. Ze stond me lange tijd aan te staren, ging verder met snuffelen en eten, daarna keek ze weer even. Zo had ik alle tijd voor een leuke fotosessie.

Bij de laatste foto had ik zelfs nog even tijd om na te denken over de compositie. De lantaarnpalen op de achtergrond, de mooie wilde bloemen en al het groen op de voorgrond. Dit was toch wel direct een hoogtepunt van deze ochtend, hoor! Voor mij was het dus binnen 10 minuten de moeite waard om zo vroeg op te staan.

Wat ik heel grappig vond, was de krullerige vacht die zij had. Ze leek wel een beetje ruwharig. Haar vacht was helemaal niet glad zoals de rest van de reeën die ik heb gezien, maar heel krullerig. Misschien is het nog een hele jonge ree? Of moet ze haar wintervacht nog verliezen?

We hebben de auto geparkeerd en zijn rustig een stukje gaan lopen. Aan het eind van het eerste pad zagen we iets bruins lopen, maar volgens mij was het een wilde kip of kalkoen, en geen ree. Meteen daarna zagen we zowel rechts als links een ree lopen, sterker nog, aan onze linkerhand stond een ree met een reebok! Ik heb geprobeerd dichterbij te komen, maar dat viel niet mee. Ze zijn super alert! Dit heeft ook weer een voordeel, want ze kijken je dus meerdere keren recht in je gezicht aan, wat ze enorm fotogeniek maakt. De ree was te ver weg en stond achter begroeiing, de reebok bleef wel een tijdje staan kijken.

Na een minuut of vijf vonden ze het wel mooi geweest en gingen ze steeds verder het bos in. We zijn weer een stukje verder gelopen en omdat ik het warm had, zijn we weer terug naar de auto gelopen om mijn jas op te bergen. Terwijl we richting de parkeerplaats liepen, stond daar vlakbij de auto gewoon weer een ree midden in het gras. Je kon merken dat ze, hoewel het schuwe dieren zijn, behoorlijk gewend zijn aan inloop in hun Leeuwarder Bos.

Vervolgens zijn we nog een stukje echt het bos in geweest. We gingen door een hek en kwamen inmiddels ook andere mensen tegen. Joggers en mensen met honden, dus we dachten eigenlijk dat we het beste moment wel gehad hadden, maar niets was minder waar!

Er stond een enorme reebok in een donker stukje bos, helaas heb ik die niet op de foto gekregen want hij was te ver weg. Ik heb enkel een 200 mm lens, en geen 300 of 400 mm, dat miste ik nu wel een beetje. Een stuk verder zijn we van het pad afgegaan en nog wat dieper het bos in gelopen, waar we een mooi stukje vonden met water. Ik weet zeker dat de diertjes daar in alle vroegte even komen drinken, want we vonden meerdere sporen van reeën in de modder.

Terwijl we daar rond slopen, stond ik ineens oog in oog met een reebok tussen het hoge gras. Hij schrok, maar ik ook een beetje en ik wist meteen: hij gaat over de sloot naast hem springen, want hij wilde duidelijk vluchten. Ik had mezelf plat door het gras kunnen rollen richting de sloot, om wellicht een foto te maken van de springende reebok (met de kans dat ik zelf ook in de sloot zou eindigen)... maar ik was helaas te laat. Na de sprong keek de reebok me nog even aan vanaf de oever, daar heb ik alsnog een prachtige foto van hem kunnen maken.

Gelijk na de foto rende hij letterlijk gillend terug het bos in. Ik weet niet waarom hij zo gilde, maar ik denk dat hij er toch wel een beetje van geschrokken was en wellicht zijn vrienden of familie wilde waarschuwen voor een doodeng wezen met een enorme lens om haar nek. We zijn rustig verder gelopen en zagen iets verderop weer een prachtige ree staan. Ook zij vond het nu wel genoeg geweest en hobbelde rustig verder het bos in.

Wat een geluk, je eerste keer Hollands Wild spotten en dan gelijk al zo veel reeën om je heen. Heel af en toe keek ik ook even naar boven, want vogels zijn ook altijd leuk om te fotograferen. Een reiger vloog rakelings langs ons, maar helaas was ik niet snel genoeg om hem erop te zetten. Deze kleine gevederde vriend bleef zo rustig zitten, dat lukt me dan weer wel.

Wat een prachtige ochtend was dit en ik kan het iedereen aanraden om een wandeling te maken in de vroege ochtend door het Leeuwarder Bos met een verrekijker of camera.