De Friese natuur
Van jongs af aan houd ik al enorm veel van dieren en dan vooral van paarden en honden, zoals duidelijk te zien is aan mijn portfolio. Hoewel ik weinig verstand heb van vogels en allerlei andere (wilde) dieren, vind ik ze gewoon allemaal mooi en interessant om te fotograferen. Ik vind de natuur en de dieren die in het wild leven, in welk land of welk gebied dan ook, heel belangrijk en ik ben een groot voorstander van het behoud van zoveel mogelijk natuur om ons heen. Maandelijks steun ik een aantal natuur- en dierenorganisaties en verder probeer ik vooral te genieten van al het mooist wat wij om ons heen in Friesland hebben. Door foto's te maken kun je allereerst andere mensen mee laten genieten van de schoonheid van onze natuur en wellicht ook het besef creëeren en/of behouden bij elkaar: we moeten er zuinig op zijn, die Friese natuur.
Woensdagavond zijn we naar een prachtig natuurgebied heel dicht bij huis geweest. We hebben de honden even thuis gelaten en de camera meegenomen! We kwamen er aan rond 18:00 uur en het licht werd steeds mooier. Zo tegen 18:30/19:00 werd het echt prachtig. We zagen eerst een heleboel ganzen en ooievaars. Het is een beschermd natuurgebied (je mag dus ook niet overal komen) en daar staan een heleboel palen met daarop ooievaarsnesten. Prachtig om te zien, zo'n enorm nest met een witte kop en lange oranje snavel die heel beschermend en wantrouwend naar beneden zit te loeren.
Het is zo dichtbij de bewoonde wereld dat je in de verte soms de huizen of hele dorpen ziet liggen. Grote groepen ganzen met allemaal jonkies paraderen of zwemmen om je heen. We zijn niet heel ver in het natuurgebied geweest maar er lopen meerdere wandelroutes doorheen, waarmee je de natuur zo min mogelijk verstoord en we hebben er alvast een klein stukje verkend. De wandelroutes zijn prachtig aangelegd: houten steigers over het water en over stukken moeras, houtsnippers door het bos en hier en daar houten hekken waar je doorheen moet. De hekken zijn soms onderdeel van het gedeelte die verboden zijn voor mensen, wat ik een heel goede zaak vind. Er is namelijk binnen de wandelroutes genoeg te zien en je komt nauwelijks andere mensen tegen. Er moeten dus altijd nog wat plekken zijn waar gewoon helemaal geen mensen (kunnen) komen.
De plekken waar je niet mag komen, laten zien dat er heel veel ruimte voor de dieren beschikbaar is waar zij ongestoord kunnen leven. De kans dat je ze ziet en tegenkomt is nog steeds heel groot, door hoe de wandelroutes zijn aangelegd. De mensen die je af en toe toch tegenkomt zijn overduidelijk ook natuurliefhebbers en ze zijn rustig en stil en respecteren de gebaande paden. Af en toe kom je een fotograaf tegen, natuurlijk. Als er mensen in de buurt lopen met honden dan zijn deze (gelukkig) keurig aangelijnd. Echt een genot om hier te lopen en vooral te fotograferen.
Halverwege onze wandeling zag ik tussen de bomen door ineens een shetlandpony staan! Omdat er in de buurt ook een mens stond, had ik het idee dat iemand zijn pony aan het uitlaten was! (ja, dit gebeurt ook gewoon bij ons in het dorp, dus in mijn ogen is alles mogelijk) Later kwamen we er achter dat deze pony's hier gewoon vrij rondliepen. We waren al benieuwd waarom er hier en daar veeroosters geplaatst waren, maar nu werd het duidelijk. Ze hadden een prachtig groot gebied om lekker vrij rond te lopen en te grazen. We hadden dus ook nog eens prima gezelschap om ons heen, zeker voor een paardenliefhebber als ik was dit enorm genieten.
De pony's hadden prachtige verwilderde manen die gewoon glommen in het zonlicht! Toen na een tijdje een soort "moeder" (duidelijk de alfa, of hoe noem je dit bij paarden eigenlijk?) richting de kudde begon te hinniken, kwamen ze allemaal tevoorschijn uit de struiken en het hoge gras! Ze hobbelden op hun gemakje in één lijn achter elkaar aan (gewoon rustig langs ons, ze waren duidelijk gewend aan bezoek) en gingen met elkaar naar een nieuwe plekje toe om daar lekker verder te grazen. Dit van redelijk dichtbij gade te kunnen slaan, is een enorm voorrecht! Er is genoeg ruimte om de paardjes niet in de weg te zitten en ze toch mooi te kunnen fotograferen en bekijken.
Een natuurgebied zoals dit is een geweldig concept wat laat zien dat mens en natuur prima kan bestaat naast elkaar, mits we er een beetje moeite voor doen en zuinig op zijn. Het bijzondere was dat we tijdens de wandeling geen enkel stuk zwerfafval of andere soorten rommel zijn tegengekomen. Er staan ook geen prullenbakken of grote picknicktafels, het is (gelukkig) echt ingericht als natuurgebied waar je enkel respectvol doorheen dient te lopen, that's it!
Heel erg bemoedigend om te weten dat dit soort plekken bestaan en in stand gehouden kunnen worden. Dat we met elkaar het nut van beschermd natuurgebied inzien en dit ook dusdanig behandelen. Een nieuwe hobby is geboren: natuurgebieden verkennen met mijn camera!
Over een paar dagen hoop ik er weer even naartoe te kunnen. Lekker tot rust komen en natuurfoto's schieten, want een voorrecht om een Friezin te zijn met heel dichtbij zoveel mooie, ongerepte plekken!
